Sattanar

Sattanar, tamil. Cāttaṉār, właśc. Sittalaj Sattanar, żył ok. VI w.,

poeta indyjski, tworzący w języku tamilskim;

autor poematu epickiego o tematyce buddyjskiej Manimehalaj (ok. 500–550); utwór ten nawiązuje do dzieła Ilango Silappadiharam, stanowiąc jego kontynuację (często oba poematy nazywa się bliźniaczymi eposami); tytułowa bohaterka Manimehalaj [‘pas klejnotów’], córka tancerki i kurtyzany Madawi, jednej z gł. postaci Silappadiharam [‘pieśń o bransolecie’], odrzuca tradycje swej kasty, zostaje mniszką i głosi naukę Buddy; poemat liczy ponad 4800 strof ułożonych w 30 pieśni; końcowe partie utworu zawierają szczegółowy wykład na temat logiki i filozofii buddyjskiej.