Sangallo
 
Encyklopedia PWN
Sangallo da,
rodzina wł. architektów i rzeźbiarzy.
Giuliano, właśc. G. Giamberti (ok. 1445–1516), jeden z najwybitniejszych architektów przełomu quattro- i cinquecenta, wykształcony m.in. w Rzymie; gł. dzieła: willa Medyceuszy w Poggio a Caiano (1480–85) — prototyp willi renes., kościół S. Maria delle Carceri w Prato (1485–91), zakrystia kościoła S. Spirito we Florencji (1489, razem z S. Pollaiulo), pałace florenckie: Gondi (od 1490, razem z Pollaiulo) i Strozzi (1489–90, razem z Pollaiulo i B. da Maiano); fortyfikacje m.in. Borgo S. Sepolcro, Arezzo, Pizy; pod koniec życia kier. budowy Bazyliki Św. Piotra w Rzymie; Antonio da (st.), właśc. A. Giamberti (ok. 1455–1534), brat i współpracownik Giuliana; gł. dzieła: kościół Madonna di S. Biagio (1518–29) i pałace w Montepulciano, twierdza w Cività Castellana (1494); Antonio da (mł.), właśc. A. Cordini (1485–1546), bratanek poprzednich, działał gł. w Rzymie, uczeń Bramantego; gł. dzieła: Palazzo Farnese (plany od 1514, budowa od 1534, ukończony po śmierci Sangallo przez Michała Anioła); od 1516 współpracownik Rafaela przy budowie Bazyliki Św. Piotra w Rzymie, po jego śmierci — kier. budowy; ponadto prace przy fortyfikacjach we Florencji, Civitavecchia i Perugii.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Loreto, kościół (Włochy)fot. J. Kilian/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia