Samolińska Teofila
 
Encyklopedia PWN
Samolińska Teofila, ur. 1848, Wielkopolska, zm. 1 XII 1913, Chicago,
działaczka polonijna w Stanach Zjedn., pisarka, dziennikarka;
od 1866 w USA; debiut poet. 1870 w „Orle Polskim”; publikowała w „Gazecie Polskiej”, „Zgodzie”; współpracowała gł. z Gminą Pol., następnie ze Związkiem Nar. Pol.; ponieważ Związek Nar. Pol. nie ubezpieczał kobiet, 1887 zał. Tow. Centralne Polek, organizację społ. i patriotyczną; 1899 — wspólnie z S. Chmielińską, G. Laudon, M. Rokosz — zał. Związek Polek w Ameryce, kobiecą organizację społ.-polit. i ubezpieczeniową; aktywna w Sokolstwie Pol., walczyła o równouprawnienie kobiet w tym ruchu; aktorka scen polonijnych; tłumaczka z języka ang.; autorka wierszy, a także komedii — Emancypacja kobiet (Chicago 1875), Trzy Flory (Chicago 1876), poematu James Garfield albo praca i cnota (Chicago 1885).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia