Ruch Obrońców Pokoju,
międzynar. organizacja utworzona i zdominowana przez komunistów, deklarująca walkę o pokój w stosunkach międzynar. i rozbrojenie;
Ruch Obrońców Pokoju
Encyklopedia PWN
zapoczątkowany na Międzynar. Kongresie Intelektualistów w Obronie Pokoju we Wrocławiu VIII 1948; formalnie ukształtowany IV 1949 na I Świat. Kongresie Obrońców Pokoju w Paryżu i Pradze; kierowany przez Świat. Radę Pokoju z siedzibą w Moskwie; w skład wchodziły organizacje z ponad 100 państw, w tym Ogólnopol. Kom. Pokoju; Ruch Obrońców Pokoju prowadził działalność zgodną z podstawowymi celami polityki zagranicznej ZSRR, dążył do uzyskania poparcia ruchu krajów rozwijających się, politykę USA uznawał za gł. zagrożenie dla pokoju międzynar.; organizował masowe akcje propagandowe, m.in. zbieranie podpisów pod tzw. apelami sztokholmskimi (przeciwko wojnie w Korei i rozbudowie broni masowej zagłady), marsze pokojowe (przeciwko wprowadzaniu nowych rodzajów broni w latach 70.).
