Rodos, Rọdhos,
wyspa grecka w południowo-wschodniej części Morza Egejskiego, w regionie Wyspy Egejskie Południowe, w archipelagu Sporady Południowe, u wybrzeży Turcji;
Rodos
Encyklopedia PWN
ok. 120 tysięcy mieszkańców; w środkowej części górzysta (wysokość do 1215 m); uprawa zbóż, winorośli, drzew cytrusowych, figowców, bawełny, tytoniu; hodowla owiec i kóz; połów ryb i gąbek; niewielki przemysł spożywczy i włókienniczy; rozwinięte rzemiosło artystyczne; turystyka; główne miasto i port — Rodos.
Historia. Około 1000 p.n.e. zasiedlona przez Dorów; w VI w. podbita przez Persów; po ich klęsce w wojnach perskich 478–411 członek I Ateńskiego Związku Morskiego; 408 założenie miasta Rodos, w III i II w. p.n.e. ważnego ośrodka politycznego, wojskowego oraz handlu, sztuki (szkoła rzeźbiarska: Rodyjski Kolos, Laokoona grupa), nauki i wymowy (Apollonios Molon); w okresie rzymskim — wolne miasto; Rodos od 395 n.e. dzieliła losy cesarstwa bizantyńskiego; 1309 zajęta przez joannitów, 1523 — Turków; 1912 — Włochów; 1947 przywrócona Grecji.
