Robinson Joan (Violet)
 
Encyklopedia PWN
Robinson
[rọbınsən]
Joan (Violet) Wymowa, ur. 31 X 1903, Camberley (hrab. Surrey), zm. 5 VIII 1983, Cambridge,
ekonomistka brytyjska;
pierwsza kobieta profesor ekonomii na Uniwersytecie w Cambridge (od 1965); przedstawicielka neokeynesizmu; zajmowała się głównie teorią konkurencji niedoskonałej, teorią zatrudnienia i teorią wzrostu; jej studia nad niedoskonałą konkurencją stanowiły próbę dostosowania statycznej teorii równowagi do zmienionych warunków kapitalizmu monopolistycznego (The Economics of Imperfect Competition 1933); jej teoria zachowań cenowych oraz decyzji o rozmiarach wytwarzanej produkcji na rynkach o konkurencji monopolistycznej (na których dobra są częściowo wględem siebie substytucyjne) prowadziła do konkluzji, że w celu podtrzymania poziomu cen firmy wykazują tendencję do ograniczania produkcji poniżej poziomu określonego przez zdolności wytwórcze; Robinson rozwinęła keynesowską teorię zatrudnienia w kontekście m.in. problematyki równowagi długookresowej — wysunęła tezę o pozytywnej roli wzrostu płac realnych w postępie gospodarczym; zajmowała się też funkcjonowaniem współczesnych gospodarek socjalistycznych; inne główne prace: Essays in the Theory of Employment (1937), Szkice o ekonomii marksowskiej (1942, wydanie polskie 1960), Akumulacja kapitału (1956, wydanie polskie 1958), Herezje ekonomiczne (1971, wydanie polskie 1973), Contributions to Modern Economics (1978).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia