Rimsin I, data ur. nieznana, zm. 1763 r. p.n.e.,
od 1822 p.n.e. władca sumeryjskiego miasta-państwa Larsa, wywodzący się z krainy Emutbal w państwie Elam;
Rimsin I
Encyklopedia PWN
dążył do zjednoczenia Mezopotamii, gł. z przyczyn natury ekon. (zdobycie nowych terenów roln.); w tym celu prowadził intensywną ekspansję, podporządkowując sobie sąsiednie państwa — 1804 pokonał koalicję Uruk, Isin, Babilonu, Rapikum i kilku plemion koczowniczych, doprowadzając do upadku Uruk, natomiast 1793 zajął Isin (państwo swego największego rywala); za jego panowania (jednego z najdłuższych w dziejach Mezopotamii) Larsa przeżywała okres wielkiego rozkwitu polit., kult. i gosp., co było m.in. wynikiem celowej polityki gospodarczej R., który ograniczał prywatną inicjatywę w tym sektorze, rozbudowując system dzierżawy gruntów oraz systemy nawadniania; zasady polityki gosp. Larsy przejął i udoskonalił Hammurabi, który 1763 pokonał R. i włączył Larsę do swojego imperium.
