Rawa Ruska, Rawa-Ruśka, Rava-Rus'ka,
m. na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, nad Ratą (lewy dopływ Bugu).
Rawa Ruska
Encyklopedia PWN
— 7,9 tys. mieszk. (2009). Wzmiankowana 1455; rozwinęła się na szlaku handl. z Lublina do Lwowa; własność m.in. Trzcińskich, Głogowskich i Jabłonowskich; 10–13 VIII 1698 miejsce zawarcia sojuszu wojsk. między Piotrem I Wielkim a Augustem II Mocnym, przeciwko Szwecji; 1772–1918 w zaborze austr.; w okresie międzywojennym w granicach Polski; w XIX i 1. poł. XX w. miasto powiatowe; duże skupisko Żydów; IX 1939–41 pod okupacją sowiecką, 1941–44 pod okupacją niem.; 1941–42 obóz Wehrmachtu (Frontstalag 325) dla 24 tys. sowieckich jeńców, którzy w większości zostali wymordowani; od 1942, nadzorowany przez Waffen SS, obóz karny dla fr. i belgijskich uczestników ruchu oporu oraz jeńców wojennych (oddziały robocze także w okolicach Białej Podlaskiej, Dęblina, Zamościa); z więzionych tam ok. 25 tys. ocalało 6 tys.; pozostali przy życiu więźniowie utworzyli działające we Francji stowarzyszenie Ceux de Rawa Ruska — Union Nationale des Deportes; rejon działań partyzanckich; 1945–91 w Ukr. SRR; węzeł kol.; kościoły: parafialny (1700–76) i Reformatów z klasztorem (1737, zbud. zapewne wg projektu P. Fontany); cerkiew (ok. poł. XIX w.).
