Poulnagollum-Poulelva
 
Encyklopedia PWN
Poulnagollum-Poulelva,
najdłuższa jaskinia Irlandii, w północno-zachodniej części obszaru krasowego Burren, we wschodnich skłonach masywu Slieve Elva, ok. 5 km na północ od miejscowości Lisdoonvarna (irl. Lios Dúin Bhearna);
dł. 15 km, głęb. 100 m; kilka otworów, gł. (Poulnagollum Pot i Poulelva) wprowadzają do pionowych studni; jaskinia krasowa o rozwinięciu poziomym, utworzona w poziomo leżących wapieniach karbońskich w wyniku przepływów wody z nadległych, nie krasowiejących skał; rozległe ciągi krętych korytarzy (w znacznej części meandrów, którymi płyną podziemne potoki wypływające z jaskini wprost do morza); w wyżej położonych częściach ciekawa szata naciekowa, m.in.: stalaktyty, draperie naciekowe, wodospady naciekowe, stalagmity. Znana od dawna, od 2. poł. XIX w. do połowy lat 30. XX w. intensywnie eksplorowana; ważna dla poznania rozwoju korytarzy jaskiniowych tworzących się w warunkach wadycznych (przepływu wody).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia