Pomezania,
terytorium plemienne Pomezanów w średniow. Prusach;
Pomezania
Encyklopedia PWN
między Wisłą i Nogatem a górną Drwęcą, początkowo zamieszkiwane przez Słowian, VI–XII w. opanowane przez Prusów; w XIII w. osadnictwo pol., od 1207 Pomezania stanowiła obszar działania misji cysterskiej z ośr. w Zantyrze (ob. Biała Góra k. Malborka) zlikwidowanej przez Krzyżaków, którzy 1233 pokonali Pomezanów, podbili ich terytorium (1235–36); 1243 utworzono biskupstwo pomezańskie z siedzibą w Kwidzynie; 1466 północna część Pomezanii weszła w skład Prus Królewskich, część południowa pozostała w państwie krzyżackim, od 1525 w Prusach Książęcych.
