Polinezyjczycy Wyspy Wielkanocnej

Polinezyjczycy Wyspy Wielkanocnej, Rapa-Nui,

rdzenni, polinezyjscy mieszkańcy Wyspy Wielkanocnej;

ok. 2 tys. (koniec XX w.); mówią językiem należącym do języków polinezyjskich; komunikują się też w języku hiszpańskim; są katolikami; ich przodkowie, którzy zasiedlili wyspę w V w. stworzyli kulturę słynącą m.in. z budowy olbrzymich posągów kamiennych (1–15 m) i ideograficznego pisma rongorongo o nie wyjaśnionym rodowodzie; w XVI–XVIII w. dokonał się znaczący regres tradycyjnej kultury wyspiarzy na skutek wewnętrznych konfliktów, a jej ostateczny upadek nastąpił w 1862 po uprowadzeniu większości mieszkańców wyspy w niewolę do Peru; współczesna kultura polinezyjska została zasymilowana w środowisku kultury latynoamerykańskiej Chile.