Pogotowie Patriotów Polskich

Pogotowie Patriotów Polskich,

konspiracyjna organizacja o charakterze prawicowo-faszystowskim;

zał. 1922 w Warszawie przez J. Pękosławskiego po wyborach parlamentarnych 1922; planowała dokonanie w Polsce przewrotu i wprowadzenie dyktatury; głosiła hasła antyparlamentarne, antystrajkowe i nacjonalistyczne; skupiała m.in. wyższych wojskowych (kilkunastu generałów i pułkowników WP), przedstawicieli duchowieństwa, pracowników policji; liczyła ok. 800–1000 czł. (koniec 1923), gł. w Warszawie; XII 1923 przeszła do jawnej działalności; 1924 zlikwidowana przez policję; gł. działacze: Pękosławski, pułkownik W. Gorczyński, gen. J. Wroczyński, ksiądz Cz. Oraczewski, T. Łubieński; przywódcy zostali skazani w procesie V 1926 na więzienie od kilku tygodni do kilku miesięcy, część uniewinniono.