Podgórz,
dzielnica w południowej części Torunia, na l. brzegu Wisły;
Podgórz
Encyklopedia PWN
wokół zamku powstała osada handl. i rzemieślnicza, nazwana Nową Nieszawą; zamek dwukrotnie przenoszony wskutek interwencji Torunia (1460 w górę Wisły i 1555 na nowe miejsce, dając początek Podgórzowi); prawa miejskie 1611–1833; ośrodek handlowy (pośrednictwo handlu zbożem, od 1576 spław do Gdańska gorzałki i piwa); 1793–1919 w zaborze pruskim (1807–15 w Księstwie Warsz.); w XIX w. drobny handel i rzemiosło; ponowny rozwój P. związany z budową 1861–72 węzła kol. w Toruniu i powstaniem tu fortyfikacji; 1924 odzyskał prawa miejskie (faktycznie 1845); 1938 włączony do Torunia. Obecnie w P. znajduje się gł. dworzec kol. Torunia; ruiny zamku Dybów (XV w.), wczesnobarok. kościół i klasztor Reformatów (1644); nad Wisłą tereny rekreacyjne.
