Pniewski Bohdan
 
Encyklopedia PWN
Pniewski Bohdan, ur. 26 VII 1897, Warszawa, zm. 5 IX 1965, tamże,
architekt;
od 1932 profesor Politechniki Warsz. i ASP w Warszawie; od 1952 członek PAN; projektował wnętrza, pawilony wystawowe, wille i domy mieszkalne, budowle użyteczności publicznej, odznaczające się log. rozplanowaniem i monumentalnym ukształtowaniem bryły; gł. prace: domy spółdzielni „Słońce” przy ul. Madalińskiego (1928) oraz projekt Świątyni Opatrzności (1931) — w Warszawie, hotel Patria w Krynicy (1933), wille przy ul. Frascati, Konopnickiej i Klonowej oraz gmachy Sądów Grodzkich w Warszawie (1935–39), gmachy Minist. Komunikacji (od 1947) i Nar. Banku Pol. (od 1950), rozbudowa kompleksu budynków sejmu (od 1949) i gmachu Teatru Wielkiego (1952–65); Dom Chłopa (1958–61) — w Warszawie; 1952 otrzymał nagrodę państw. I stopnia.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Krynica, hotel Patria (B. Pniewski) fot. W. Kryński/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia