Parnawa
 
Encyklopedia PWN
Parnawa, Pärnu,
m. w południowo-zachodniej Estonii, przy ujściu Parnawy do Zat. Parnawskiej (część Zat. Ryskiej).
Ośrodek adm. prow. Parnawa; założona w Inflantach w XIII w. jako siedziba biskupów ozylskich (pod nazwą Parnau); naprzeciwko Krzyżacy założyli Nową Parnawę, lokowaną 1265; od XIV w. ważny port, czł. Hanzy; od 1561 w granicach Rzeczypospolitej, od 1586 stol. województwa; 1617 przyłączona do Szwecji; podczas wojny północnej 1710 podbita przez Rosję (pod nazwą Piarnu); od końca XIX w. uzdrowisko; 1918–40 w Estonii, potem włączona do ZSRR (Est. SRR); 1941–44 pod okupacją niem.; od 1991 w Estonii. Uzdrowisko klim. (kąpiele borowinowe); przemysł rybny, włók. (lniarski), maszyn., spoż., drzewny; muzeum krajoznawcze; zamek (XIII–XIV w., nie zachowany); fragmenty murów obronnych z basztami (XIV–XVI w.) i bastionami (XVII w.), bramą Tallińską (XVII w.); kościoły: Św. Mikołaja (XIII–XVI w., zburzony 1954), Św. Elżbiety, Św. Katarzyny (oba z XVIII w.), ratusz (koniec XVIII w.), barok. domy mieszkalne; budowle z pocz. XX w., m.in. szkoła i willa Ammende.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia