Panzini Alfredo
 
Encyklopedia PWN
Panzini
[pancịni]
Alfredo, ur. 31 XII 1863, Senigallia, zm. 10 IV 1939, Rzym,
pisarz włoski;
od 1929 czł. Akad. Wł.; znawca kultury antycznej; świetny stylista, harmonijnie łączył fantazję i realizm; twórczość Panziniego obejmuje nowele, powiastki filoz. (Ksantypa 1913, wyd. pol. 1939), powieści (Il padrone sono me 1922 — z akcentami ostrej ironii), reportaże z podróży (Latarka Diogenesa 1907, wyd. pol. 1939), prace hist. i kryt. oraz utwory dla dzieci.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia