Padańska, Nizina, Pianura Padana,
niz. w północnej części Włoch, pomiędzy Alpami na północy i zachodzie, Apeninami na południu i M. Adriatyckim na wschodzie;
Padańska, Nizina
Encyklopedia PWN
pow. ok. 50 tys. km2; dzieli się na niziny: Piemoncką, Lombardzką, Wenecką i Emiliańską. Pod względem geol. stanowi zapadlisko tektoniczne (utworzone w trzeciorzędzie w związku z orogenezą alpejską) wypełnione osadami trzeciorzędowymi i czwartorzędowymi o znacznej miąższości (gł. aluwia); łagodnie nachylona w kierunku wschodnim; wys. poniżej 100 m; w północno-wschodniej części wulk. wzgórza Berici (603) i Euganei (444 m); oś hydrograficzną N.P. tworzy Pad, którego koryto leży wyżej od okolicznego terenu (np. na północ od Ferrary o ok. 10 m); klimat podzwrotnikowy typu przejściowego między śródziemnomor. i kontynent.; temp. maks. od 5–6°C w styczniu do 28–29°C w lipcu; minim. odpowiednio od –1 (–4)°C do 15–18°C; roczna suma opadów od 600–700 mm, u podnóża Alp do 1200 mm. Najważniejszy region gosp. Włoch; uprawa pszenicy, buraków cukrowych, ryżu, warzyw, hodowla bydła; wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego; największe m.: Mediolan, Turyn, Wenecja, Bolonia, Padwa, Ferrara, Rawenna, Parma.
