Pabianice
 
Encyklopedia PWN
Pabianice,
m. powiatowe w województwie łódzkim, na Wysoczyźnie Łaskiej, nad Dobrzynką (lewy dopływ Neru).
Ludność miasta: ogółem — 65 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 1 969,3 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 33 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 19°22′E, szerokość geograficzna: 51°40′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1297 lub w 1. poł. XIV w.
Oficjalne strony WWW: www.um.pabianice.pl
ośr. przem.; dobrze rozwinięty przemysł elektrotechniczny (m.in. fabryka żarówek Philips-Lighting Pabianice SA), chem., maszyn., metal., odzieżowy i spoż.; ponadto zakłady: papiernicze, meblarskie, przetwórstwa tworzyw sztucznych, graficznych, wytwórnia zabawek; część mieszkańców pracuje w Łodzi (połączenie tramwajowe); ośr. szkolnictwa ponadgimnazjalnego; Wyższa Szkoła Humanist.-Ekonomiczna.
Historia. W X–XI w. osada, w XII w. wieś; prawa miejskie 1297; ośr. dóbr kapituły krak.; ośr. roln.-rzemieślniczy (m.in. sukiennictwo, płóciennictwo); od 1795 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; od XIX w. rozwój przemysłu, gł. włók.; 1823 lokacja Nowego Miasta — osady tkaczy; na przeł. XIX i XX w. szybki rozwój miasta; od końca XIX w. zaczątki przemysłu chem., od 1901 połączenie kol.; w czasie I wojny świat. znaczne zniszczenie zakładów przem.; w okresie międzywojennym ośr. przemysłu bawełnianego, chem. i elektr. (m.in. wytwórnia żarówek Osram); w okresie okupacji niem. 2 obozy przejściowe dla jeńców pol. (ok. 15 tys. osób) i 3 obozy przejściowe dla obywateli pol. i radzieckich, 1940–42 getto (ok. 9 tys. osób, ok. 5,6 tys. wywieziono do getta w Łodzi, pozostałych do ośr. zagłady w Chełmnie); masowe wyniszczenie mieszkańców P. w ośr. zagłady w Chełmnie oraz w lasach wiączyńskich i lućmierskich; ośr. konspiracji.
Zabytki. Renesansowe: kościół parafialny (1583–88) i dwór kapituły krak. (1567–71) — ob. muzeum; murowane i drewniane domy (ok. 1830).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia