Otmuchów

Otmuchów,

miasto w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w Obniżeniu Otmuchowskim, nad Nysą Kłodzką, między Jez. Otmuchowskim a Jez. Nyskim.

Ludność miasta: ogółem — 6,6 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 235,0 os/km² (2019)

Powierzchnia: 28 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 17°09′E, szerokość geograficzna: 50°28′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1347

Oficjalne strony WWW: www.otmuchow.pl

ośr. turyst. i usługowy; przemysł spoż. (cukrownia, zakłady cukiernicze, zbożowo-młynarskie) i metalowy. Nad jeziorami liczne ośr. wczasowe.

Historia.

W XII w. gród kasztelański; własność biskupów wrocł. (do 1810); od końca XIII w. w granicach biskupiego księstwa nysko-otmuchowskiego; od 1335 pod zwierzchnictwem Czech, dzielił losy polit. Śląska; prawa miejskie 1347; w czasie wojny trzydziestoletniej 1618–48 kilkakrotnie zajmowany i niszczony przez Szwedów; od 1741 w państwie pruskim; w XVIII w. rozwój przędzalnictwa, w XIX w. — przemysłu drzewnego i spoż. (m.in. od 1881 cukrownia), od 1874 połączenie kolejowe. W czasie II wojny światowej 2 obozy pracy przymusowej, oddział roboczy jeńców bryt. oraz obóz dla wysiedlonych Polaków; od 1945 w granicach Polski.

Zabytki.

Gotycko-renes. zamek (koniec XIII w., przebudowa XV, XVI w.) z got. bramą (XV w.), z pozostałościami obwarowań (XVI w.) i parkiem krajobrazowym (XIX w.); barok. kościół (1690–93) z barok. polichromią (1693–94, K. Dankwart); renes. ratusz (1538, wieża 1618) z zegarem słonecznym (XVI w.); pałac biskupi (1706–07, M. Klein); w rynku barok. kamienice (XVII, XVIII w.).