Ostermeier
reżyser niem.;
[ọstərmaiər]
Thomas, ur. 3 IX 1968, Soltau,
Ostermeier Thomas
Encyklopedia PWN
1996–99 w Deutsches Theater w Berlinie był reżyserem i kier. artyst. nowej sceny eksperymentalnej Baracke (dla 99 widzów), gdzie wystawiał sztuki tzw. brutalistów, kontestujące świat oparty na konsumpcji i przemocy, m.in.: Fat Men in Skirts N. Silvera (1996), Knives in Hens D. Harrowera (1997), Shopping & Fucking M. Ravenhilla (1998), Suzuki A. Szypienki (1998); od 1999 jeden z kier. artyst. Schaubühne am Lehniner Platz; reżyserował m.in.: Crave S. Kane (2000), Pasożytów (2001) M. von Mayenburga, Śmierć Dantona G. Büchnera (2001), Norę H. Ibsena (2002), Lulu F. Wedekinda (2004); nawiązując do tradycji W. Meyerholda i Brechta, poszukuje niekonwencjonalnych, drastycznych środków scenicznych dla wyrażenia podświadomości bohaterów.
