Organizacja Państw Ameryki Środkowej
 
Encyklopedia PWN
Organizacja Państw Ameryki Środkowej, hiszp. Organización de los Estados Centroamericanos Wymowa (ODECA Wymowa),
latynoamer. regionalne ugrupowanie integracyjne;
zał. 1951 przez Gwatemalę, Honduras, Kostarykę, Nikaraguę i Salwador; 1962 przystąpiła Panama; siedziba w San Salvador; celem — wg nowej Karty podpisanej 1965 — są wzajemne konsultacje i pomoc oraz pokojowe rozstrzyganie sporów; wyspecjalizowaną agencją OCAS był — działający nadal — Wspólny Rynek Ameryki Środkowej, zał. 1960, mający na celu zniesienie barier celnych między państwami członkowskimi oraz ustanowienie wspólnych ceł zewnętrznych. Współpraca w ramach ODECA została przerwana 1969 wojną między Salwadorem a Hondurasem (tzw. wojną futbolową); kolejną próbą jej wznowienia stało się XI spotkanie na szczycie prezydentów Gwatemali, Hondurasu, Kostaryki, Nikaragui, Panamy, Salwadoru i, jako obserwatora, premiera Belize 1991 w Tegucigalpie, na którym zdecydowano o utworzeniu Systemu Integracji Środkowoamerykańskiej jako gwaranta realizacji postanowień spotkań na szczycie i przeobrażenia ich w wiążącą politykę; Deklaracja z Managui, podpisana 1997 przez przywódców 8 państw (dodatkowo Dominikana), zapowiedziała regionalną polit. integrację, pozostawiając powołanej do tego specjalnej komisji ustalenie warunków i terminów, oraz potwierdziła wspólną wolę podjęcia wysiłków na rzecz nowego modelu bezpieczeństwa demokr. w regionie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia