Ogariow Nikołaj P., ur. 6 XII 1813, Petersburg, zm. 12 VI 1877, Greenwich,
ros. rewolucjonista, myśliciel, publicysta, poeta;
Ogariow Nikołaj P.
Encyklopedia PWN
współorganizator (wraz z A. Hercenem) opozycyjnie nastawionych studentów w Moskwie, 1834 skazany na zesłanie; ponownie aresztowany 1850 pod zarzutem tworzenia „sekty komunistów”, zwolniony z braku dowodów winy; spadkobierca wielkiego majątku, zrzekł się jego znacznej części wyzwalając z poddaństwa i nadając ziemię swym chłopom; od 1856 w Londynie, wraz z Hercenem zorganizował wolną prasę ros. („Kołokoł”, „Polarnaja zwiezda”); 1862 brał udział w rokowaniach z przedstawicielami pol. obozu „czerwonych” przed wybuchem powstania styczniowego; wraz z Hercenem twórca teorii „rosyjskiego socjalizmu”, która stała się podstawą ideologii narodników; autor wierszy lirycznych, utworów o wymowie rewolucyjno-społ. (przekłady poezji Ogariowa w antologii Dwa wieki poezji rosyjskiej 1954).
