Nowogród Bobrzański
 
Encyklopedia PWN
Nowogród Bobrzański,
miasto w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w południowej części Doliny Dolnego Bobru, nad Bobrem, u ujścia Brzeźniczanki, w otoczeniu lasów.
Ludność miasta: ogółem — 5,2 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 344,3 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 15 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 15°15′E, szerokość geograficzna: 51°48′N
Prawa miejskie: nadanie praw — przed 1314 (1238?), utrata — 1945; nadanie praw — 1988
Oficjalne strony WWW: www.nowogrodbobrz.pl
Wczesnośredniow. gród słow.; w XII w. siedziba kasztelanii; dzielił losy polit. Śląska; prawa miejskie przed 1314 do 1945, ponownie od 1988; ośr. rzemieślniczy (gł. sukiennictwo, garncarstwo, szewstwo, od końca XVII w. również piwowarstwo); 1709 uruchomiono kuźnię żelaza; od 1742 w państwie pruskim (niem. Naumburg an der Bober, obecna nazwa po 1945); w XIX w. krótkotrwały rozwój miasta — czynne od 1827 kąpielisko po odkryciu źródeł wody miner., zakłady metalurgiczne — zahamowany m.in. późnym uzyskaniem połączenia kol. (1904); od 1945 w granicach Polski. ważny ośrodek przemysłu materiałów budowlanych związany z lokalnymi złożami surowców skalnych; zakłady zbożowe; got. kościoły: Wniebowzięcia NMP (XV w., przebudowa XIX w.) i Św. Bartłomieja (XIV w., przebudowa barok. z pocz. XVIII w.); domy (XVIII, XIX w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia