Nowakowski Jan, ur. 1 V 1908, Sosnowiec, zm. 11 IV 1991, Kraków,
historyk literatury polskiej;
Nowakowski Jan
Encyklopedia PWN
od 1950 związany z krak. Wyższą Szkołą Pedag. (od 1962 profesor); badacz twórczości T. Lenartowicza (oprac. wyd. Poezji 1968, biografia „a ślad po mnie — pieśń złota...” Teofil Lenartowicz 1973) i S. Wyspiańskiego (Studia o dramatach 1972, Persefona i Charon 1977) oraz lit. związków pol.-fr. (Spór o Zolę w Polsce 1951).
