Niemiecki Bank Biletowy
 
Encyklopedia PWN
Niemiecki Bank Biletowy, niem. Deutsche Notenbank,
bank centralny NRD;
powstał 1948, z siedzibą w Berlinie Wschodnim, z przekształcenia Niemieckiego Banku Emisyjno-Żyrowego w bank centralny i naczelną instytucję kredytową; miał prawo emisji pieniądza; od 1951 bank państwowy; przestał istnieć 1990, po wejściu w życie traktatu zjednoczeniowego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia