Muchtar, Al- Umar

Muchtar, Al- Umar, ‘Umar al-Muhtār, ur. ok. 1858, k. Tobruku, zm. 16 IX 1931, Suluk,

libijski przywódca zbrojnego oporu przeciw wł. władzy okupacyjnej, związany z bractwem rel. sanusijja;

1887–95 studiował w gł. ośrodku sanusijji, Al-Dżaghbubie; mianowany przywódcą zawiji w zachodnim rejonie Cyrenajki, a następnie wysłany do północnego Czadu, odznaczył się w walkach z siłami fr.; 1903 powrócił do swojej zawiji; po inwazji wł. 1911 Al-M. poprowadził zaprzyjaźnione plemię do walki z najeźdźcami i 1917, kiedy przywódca sanusijji, Muhammad Idris, zawarł traktat z Włochami, zyskał znaczny rozgłos; po dojściu do władzy faszystów 1922 Włochy anulowały porozumienie; przed wyjazdem do Egiptu Muhammad Idris mianował Al-M. wodzem sił zbrojnych sanusijji w Cyrenajce; mimo ogromnej przewagi techn. i liczebnej Włochów Al-M. porwał do walki większość plemion i stawiał zbrojny opór przez 8 lat; 1930 Włosi osadzili większość beduinów w obozach internowania i postawili zapory z drutu kolczastego na granicy z Egiptem, odcinając dopływ żywności i broni; 1931 Al-M. został pochwycony, osadzony w niewoli i wkrótce powieszony w Bengazi; powstanie upadło.