Międzyrzec Podlaski

Międzyrzec Podlaski,

miasto w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, na wschodnim krańcu Równiny Łukowskiej, przy połączeniu Krzny Północnej, Krzny Południowej i Kanału Wieprz–Krzna.

Ludność miasta: ogółem — 16,7 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 836,8 os/km² (2019)

Powierzchnia: 20 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 22°48′E, szerokość geograficzna: 51°59′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1477

Oficjalne strony WWW: www.miedzyrzec.pl

wieś wzmiankowana 1390; prawa miejskie przed 1477; od XVI w. miejsce osiedlania się Żydów, od 1692 duża gmina żydowska (1939 — ok. 12 tys. — ok. 75% mieszk.); w XVIII w. największe miasto i ośr. handl. Podlasia; 1800–01 proboszczem był G. Piramowicz i tutaj zmarł; od 1795 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; rozwój gospodarczy w XIX w. związany z przeprowadzeniem 1867 linii kol.; w okresie międzywojennym ośr. handl. (eksport wyrobów szczotkarskich, futer, zbóż); w czasie okupacji niem. 2 oddziały robocze jeńców sowieckich, obóz pracy przymusowej, 2 getta: 1942 (ok. 17 tys. osób z Polski i Czechosłowacji, w większości wywiezionych do obozu zagłady w Treblince) i 1942–43 (kilka tysięcy osób przywiezionych z innych gett, zginęli w ośr. zagłady w Treblince i na Majdanku); 1941–43 masowe egzekucje mieszkańców. Ośr. usługowo-przem. z rozwiniętym przemysłem rolno-spoż., drzewnym, odzieżowym; ponadto zakłady przemysłu maszyn., skórz. oraz produkcja pędzli i szczotek; węzeł drogowy; późnobarok. kościół (1752–55) z neoklasycyst. fasadą (1818, Ch.P. Aigner).