Łubieński Stanisław
 
Encyklopedia PWN
Łubieński Stanisław, ur. 1573, Łubna (Sieradzkie), zm. 16 IV 1640, Wyszków,
brat Macieja, podkanclerzy koronny, biskup, publicysta;
studiował w Grazu, Perugii i Rzymie; od 1591 sekretarz król., 1593 towarzyszył Zygmuntowi III Wazie w podróży do Szwecji; poseł na sejmy; od 1599 kanonik gnieźnieński, od 1613 kanonik, a od 1615 archidiakon krak., 1618–25 opat komendatoryjny benedyktynów w Tyńcu, od 1624 biskup łucki i 1625–27 podkanclerzy koronny, od 1627 biskup płocki; związany z obozem kontrreformacji, popierał politykę dynastyczną Zygmunta III Wazy; stronnik Władysława IV Wazy, rzecznik pokojowej polityki wobec Szwecji i Rosji; mecenas uczonych, poetów i studentów, zgromadził bogatą bibliotekę w Pułtusku; autor prac hist. (m.in. o rokoszu sandomierskim 1606–09) i polit. (m.in. o prawach Polski do Śląska), wyd. w Opera posthuma historica historopolitica variique discursus... (1643).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia