Laurencja

Laurencja,

geol. dawny kontynent istniejący od najwyższego prekambru do syluru, obejmujący dzisiejszą prekambryjską platformę północnoamerykańsko-grenlandzką;

powstał po rozpadzie prekambryjskiego superkontynentu zwanego Rodinią; z jednej strony był otoczony wodami oceanu Japetus, który oddzielał go od kontynentu Baltica, z drugiej zaś — Paleopacyfikiem; Laurencja stopniowo zbliżała się do kontynentu Baltiki (w wyniku likwidacji litosfery oceanicznej oceanu Japetus) i w końcu zderzyła się z nim w sylurze; efektem kolizji były ostatnie fazy orogenezy kaledońskiej i powstanie kaledonidów w Europie (Góry Skandynawskie, Góry Kaledońskie i in.), na Spitsbergenie, Grenlandii i w Ameryce Północnej (północna część Appalachów) oraz utworzenie się kontynentu Euroameryka; fragmenty Laurencji są wbudowane w dzisiejszy kontynent europejski (m.in. północna Szkocja).