Laurazja
 
Encyklopedia PWN
Laurazja,
geol. dawny kontynent na półkuli północnej powstały w późnym paleozoiku w wyniku połączenia się istniejących wcześniej kontynentów: euroamerykańskiego (Euroameryka) oraz syberyjskiego i kazachskiego;
od znajdującego się na południu kontynentu Gondwany Laurazja była oddzielona przez zwężający się klinowato ku zachodowi ocean Tetydy; kontynent Laurazji stopniowo powiększał się w mezozoiku i wczesnym trzeciorzędzie w wyniku przyłączania się do niego fragmentów litosfery kontynentalnej odrywanych od kontynentu Gondwany, przemieszczających się ku północy i zderzających się z Laurazją w strefach subdukcji, znajdujących się na jej południowym skraju; efektem tego procesu było powstanie alpejskich pasm fałdowych (z Himalajami włącznie); w trzeciorzędzie nastąpił rozpad Laurazji wskutek oderwania się kontynentu północnoamerykańskiego od Eurazji i powstania północnej części Oceanu Atlantyckiego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia