Łasicki Jan
 
Encyklopedia PWN
Łasicki Jan, ur. ok. 1534, Łasice k. Sochaczewa, zm. po 1599, Zasław? (Litwa, obecnie na Białorusi),
historyk, polemista różnowierczy;
studiował w Bazylei, Paryżu, Padwie i Heidelbergu; początkowo katolik, później kalwinista zwingliański, następnie czł. wspólnoty braci czeskich; autor: historii braci czeskich Historiae de origine et rebus gestis Fratrum Bohemorum... (rękopis 1585, 1649 wyd. tylko ostatnią księgę, reszta zaginęła), prac o pogańskich wierzeniach gł. na Litwie i w Prusach — polemicznej antologii De Russorum, Moscovitarum et Tartarorum religione... (1582) i De diis Samagitarum caeterorumque Sarmatarum (1615), rozpraw hist. o pol. wyprawie na Mołdawię 1572, zwycięstwie nad Gdańskiem 1577 i początkach panowania Stefana Batorego, a także m.in. pierwszej pol. historii Francji De rebus gestis Franciae (rękopis 1571, zaginął).
Bibliografia
H. Barycz Jan Łasicki. Studium z dziejów polskiej kultury naukowej XVI wieku, Wrocław 1973.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia