Kuk Abraham Izaak, ur. 8 IX 1865, Griva (Łotwa), zm. 1 IX 1935, Jerozolima,
żyd. rabin, filozof i mistyk;
Kuk Abraham Izaak
Encyklopedia PWN
przybył do Palestyny na przeł. 1903 i 1904; został nacz. rabinem Jaffy; od 1914 przebywał w Londynie; po zakończeniu I wojny świat. wrócił do Palestyny, gdzie został nacz. rabinem Jerozolimy, a 1921 — pierwszym aszkenazyjskim nacz. rabinem nowoż. Palestyny; uważał, że współcz. teorie nauk., jak np. teoria ewolucji czy też idee socjalist. w naukach społ., nie są sprzeczne z judaizmem, przeciwnie — dopełniają go i przybliżają człowieka do poznania Boga; K. był zwolennikiem syjonizmu; uważał, że powrót Żydów do Palestyny stanowi początek boskiego odkupienia.
