Krakatau

Krakatau, Krakatoa,

czynny wulkan w Indonezji, w Cieśn. Sundajskiej, między Sumatrą a Jawą;

nadwodna część Krakatau tworzy wyspę o pow. 10,5 km², wysokość do 813 m; ostatni wielki wybuch 27 VIII 1883 (jedna z największych katastrof wulk. w dziejach świata) spowodował olbrzymią falę mor. (tsunami) wysokość do 36 m, która obiegła połowę kuli ziemskiej; ok. 40 tys. osób straciło życie; eksplozja Krakatau wyrzuciła w powietrze 18 km³ materiału skalnego; popiół i gazy wulk. utrzymywały się w atmosferze ponad rok, powodując osobliwe zjawiska na niebie (niebieskie słońce, zielony księżyc); wybuch słyszano w promieniu ponad 3 tys. km; 1928/29 w pobliżu Krakatau wynurzyła się nowa wyspa wulk. Rakata, wysokość do 132 m; od 1680 zanotowano 31 erupcji, ostatnie 1950–52, 1972–73, 1980.