Komi-Permiacki Okręg Autonomiczny
 
Encyklopedia PWN
Komi-Permiacki Okręg Autonomiczny,
do XII 2005 okręg autonom. w Rosji, w dorzeczu górnej Kamy, obecnie w Kraju Permskim.
Komi-Permiacy osiedlili się nad Kamą w końcu I tysiącl. n.e.; od XII w. wzmiankowani w źródłach ruskich (etap rozpadu wspólnoty pierwotnej); od XIV w. ich ziemie penetrowane przez Rosjan, oni sami chrystianizowani; po przyłączeniu w końcu XV w. do państwa moskiewskiego zwiększony napływ osadników ros.; w 2. poł. XVI w. nad Kamą posiadłość (wotczina) kupieckiej rodziny Strogonowów (zwiększona pańszczyzna, daniny w naturze, powinności — np. wyrąb drewna); częste bunty; w końcu XIX w. gwałtowne rozwarstwienie ludności we wsiach Komi-Permiaków (do 55% bezrolnych, emigracja gł. w rejony Nowosybirska); po ustanowieniu władzy bolszewików III 1918 ziemie komi-permiackie zostały zajęte 1919–21 przez białą gwardię; 1923 terytorium zamieszkane przez Komi-Permiaków włączone do Obwodu Uralskiego; 1925 utworzono Komi-Permiacki Okręg Narodowościowy Ros. FSRR; po ogłoszeniu 1991 suwerenności przekształcony w Okręg Autonomiczny, III 1992 podpisał układ o stowarzyszeniu z Federacją Rosyjską.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia