Kiszkowie,
ród magnacki na Litwie;
Kiszkowie
Encyklopedia PWN
prawdopodobnie wywodzili się od rodziny Strumiłłów w ziemi wyszogrodzkiej (Mazowsze), skąd ok. poł. XV w. na Litwę przeniósł się Piotr (Pietraszko), zw. Kiszką, który otrzymał od Kazimierza IV Jagiellończyka wielkie dobra na Podlasiu, Wileńszczyźnie, Polesiu i Wołyniu; od końca XV do połowy XVII w. jeden z najpotężniejszych rodów magnackich w W. Księstwie Litew., skoligaceni m.in. z Radziwiłłami, Ostrogskimi i Kieżgajłami; gł. przestawiciele: Stanisław (?–1513 lub 1514), marszałek i hetman; Jan (1547–92), kasztelan wileński i wojewoda brzeski litew.; bracia: Mikołaj (ok. 1588–1644), wojewoda mścisławski, kasztelan trocki i podskarbi wielki, Krzy-sztof (ok. 1590–1646), wojewoda witebski, i Janusz (ok. 1586–1654), wojewoda połocki i hetman wielki — ostatni z rodu.
