Kim Hongdo

Kim Hongdo, pseud. Tanwon, ur. 1745, zm. 1816,

malarz koreański;

uznany za jednego z najbardziej wszechstronnych malarzy Korei, a także za jednego z pierwszych, który zdołał prawdziwie przedstawić życie ludzi z niższych klas społ.; należał do stanu średniego; uczeń słynnego Kang Sehwanga, z którego polecenia został przyjęty do Tohwaso — Król. Akad. Malarskiej; zafascynowany malarstwem Dzong Sona, starał się oddać piękno pejzaży koreańskich; autor delikatnych grafik (kwiaty lotosu) i prac z wyobrażeniami taoistycznych tzw. nieśmiertelnych; obok portretów władców (m.in. króla Dzongdzo), różnych osobistości dworskich, namalował też autoportret; za największe osiągnięcie artysty są uważane prace o tematyce rodzajowej; w jego albumie są m.in. przedstawienia chłopów pracujących w polu, kowali w kuźni, widzów obserwujących walkę ssirym (koreańskie zapasy), tancerek i akompaniujących im grajków; opanował techniki malarskie zarówno północnej, jak i południowej szkoły chiń., ale cenił przede wszystkim realizm i prawdę sztuki Dzong Sona.