Kijowscy neoklasycy,
grono ukr. pisarzy, historyków literatury i tłumaczy, skupionych początkowo wokół kijowskiego pisma „Knyhar” (1917–20), którego redaktorem był wówczas M. Zerow, a następnie wokół wydawnictwa Słowo;
Kijowscy neoklasycy
Encyklopedia PWN
członkami tej nieformalnej grupy byli: Zerow, P. Fyłypowycz, O. Burhardt, W. Petrow, M. Rylski, M. Draj-Chmara; łączył ich szacunek dla tradycji antycznej, zachwyt nad fr. parnasizmem i ros. poezją „srebrnego wieku”; estetyczno-filoz. założenia tych pisarzy były bliskie także innym poetom, zwłaszcza W. Swidzynskiemu oraz przebywającym na emigracji J. Małaniukowi, O. Olżyczowi, O. Laturynskiej i mieszkającemu we Lwowie S. Hordynskiemu.
