Juda ha-Nasi
 
Encyklopedia PWN
Juda ha-Nasi, Jehuda ha-Nasi, także Rabi oraz Rabenu ha-Kadosz, ur. ok. 135, zm. 217(?),
syn Gamaliela II, polit. i rel. przywódca żydowskiej społeczności w Palestynie od ok. 170; rabin, przedstawiciel tanaitów;
rabin, przedstawiciel tanaitów; największą jego zasługą było zebranie i usystematyzowanie tradycyjnego prawa żydowskiego przekazywanego ustnie (halacha); skodyfikował je i zredagował, tworząc ostateczną redakcję Miszny, która stała się później gł. częścią Talmudu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia