Jasieński Bruno

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Jasieński Bruno, właśc. Wiktor B. Zysman, ur. 21 VII 1901, Klimontów k. Kazimierza, zm. 17 IX 1938, Moskwa,

pisarz.

Czołowy poeta pol. futuryzmu (współautor głośnej jednodniówki 1921 „Nuż w bżuhu”), związany z komunist. lewicą; 1926–29 we Francji, następnie w ZSRR, czł. WKP(b); rozgłos zyskał powieścią Palę Paryż (1929) z groteskowo-fantastyczną wizją zagłady świata kapitalist.; poematy (Pieśń o głodzie 1922, Słowo o Jakubie Szeli 1926), zbiory wierszy (But w butonierce 1921, Ziemia na lewo 1924), powieści (Nogi Izoldy Morgan 1923); pisał także w języku ros. (groteska sceniczna Bal manekinów 1931, wyst. pol. 1957, powieść Człowiek zmienia skórę, cz. 1–2 1932–33, wyd. pol. 1934); aresztowany 1937, skazany i rozstrzelany w okresie masowego terroru polit.; Utwory poetyckie, manifesty, szkice (1972).

Bibliografia

E. BALCERZAN Styl i poetyka twórczości dwujęzycznej Brunona Jasieńskiego, Wrocław 1968;

A. STERN Bruno Jasieński, Warszawa 1969.