Järnefelt Arvid

Järnefelt Arvid , ur. 16 XI 1861, Pułkowo k. Petersburga, zm. 27 XII 1932, Helsinki,

brat Armasa i Eero Nicolaia, pisarz fiński;

wybitny przedstawiciel realizmu; w powieściach, pisanych pod wpływem L. Tołstoja, prezentował etykę czynu i miłości bliźniego (powieść-pamiętnik Heräämiseni ‘moje przebudzenie’ 1894, opowiadanie Ihmiskohtaloita ‘losy ludzkie’ 1895) oraz związki z ojczyzną i naturą (Isänmaa ‘ojczyzna’ 1893, Maaemon lapsia ‘dzieci Matki Ziemi’ 1905); Vanhempieni romaani [‘romantyczna opowieść o moich rodzicach’] (t. 1–3 1928–30), częściowo autobiogr. powieść utrzymana w formie wspomnienia o domu rodzinnym, stała się ważnym opisem kultury fińskiej; dramaty Orjan oppi [‘nauka niewolnika’] (1902), Titus (1910); eseje biogr.; opowiadania (pol. przekład opowiadania W pułapce w: Panteon wielkich twórców poezji i prozy, t. 2 1933).