Hunsrück-Eifel kultura
archeol. kultura wczesnej epoki żelaza na lewym brzegu środkowego Renu i w dorzeczu dolnej Mozeli;
[k. hụnsrük aifl],
Hunsrück-Eifel kultura
Encyklopedia PWN
jedno z ugrupowań o zachodniohalsztackim obliczu kulturowym, rozwijające się od późnego okresu halsztackiego aż po środkowy okres lateński (VII–II w. p.n.e.); powstała na podłożu środkoworeńskiej kultury pól popielnicowych; znana gł. z cmentarzysk podkurhanowych z pochówkami szkieletowymi, złożonymi w komorach drewnianych, w obudowach lub kręgach kamiennych; groby męskie wyposażane w broń (włócznie), bransolety i naczynia gliniane, kobiece — w ozdoby (naszyjniki, bransolety); występują bogate tzw. groby książęce i pochówki na wozach; z ugrupowaniem tym jest związany m.in. słynny grobowiec celtycki z Waldalgesheim.
