Henryk II Święty
 
Encyklopedia PWN
Henryk II Święty, ostatni z dyn. saskiej, ur. 6 V 973, Bad Abbach, zm. 13 VII 1024, Pfalz Grona,
książę bawarski od 995, król niem. od 1002, cesarz rzym.-niem. od 1014; syn Henryka Kłótnika.
1003–18 prowadził wojny z Bolesławem II Chrobrym; zdołał wyprzeć go z Czech, musiał jednak zrezygnować na rzecz Polski z Milska i Łużyc; trudności polit. zmusiły go do uznania dziedziczności wielkich lenn w Niemczech; przeciw emancypującym się książętom świeckim szukał poparcia u biskupów i opatów, stąd jego hojność wobec Kościoła oraz liczne fundacje, m.in. biskupstwo w Bambergu; popierał reformę monastyczną; uznany za świętego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia