Hapi,
w staroż. Egipcie personifikacja Nilu, zwłaszcza jego życiodajnego wylewu regulującego całą roln. gospodarkę;
Hapi
Encyklopedia PWN
przedstawiany jako otyły mężczyzna z kępą papirusów (symbolizujących nadrzeczną wegetację) na głowie, często niosący tacę ofiarną jako wyraz obfitości darów natury przynoszonych corocznie przez rzekę; kult H., poświadczony od okresu Starego Państwa (III tysiąclecia p.n.e.) aż do końca starożytności, występował na terenie całego kraju, szczególnie intensywnie w pobliżu południowej granicy Egiptu (czyli u źródeł Nilu), m.in. na Elefantynie i Dżabal as-Silsila.
