Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe
 
Encyklopedia PWN
Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (GOPR),
organizacja obejmująca działaniem góry Polski; powstała 1952;
powstała jako kontynuacja Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego (TOPR, zał. 1909), do 1977 w ramach PTTK, później jako autonomiczna agenda Gł. Kom. Kultury Fiz. i Turystyki; od 1968 czł. Międzynar. Komisji Ratownictwa Alpejskiego (IKAR); prowadzi działalność profilaktyczną, niesie pomoc ofiarom wypadków bądź zabłądzeń w górach (turystom, taternikom, grotołazom), ingeruje też w przypadkach katastrof lub klęsk żywiołowych; GOPR liczy ok. 1200 ochotników (większość) i ratowników zaw., zrzeszonych w 7 grupach terenowych: Beskidzkiej, Bieszczadzkiej, Karkonoskiej, Krynickiej, Podhalańskiej, Wałbrzysko-Kłodzkiej i Jurajskiej; dawniejsza Grupa Tatrzańska 1991 usamodzielniła się i wróciła do nazwy TOPR; siedzibą ZG GOPR jest Zakopane.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia