Gnaphaeus Wilhelm
 
Encyklopedia PWN
Gnaphaeus Wilhelm, Guilielmus, właśc. Willem de Volder van de Voldersgracht, ur. ok. 1493, Haga, zm. 29 IX 1568, Norden,
holenderski humanista, dramaturg, pedagog;
1520–28 rektor gimnazjum w Hadze; prześladowny za udział w ruchu reformacyjnym; 1531 osiadł w Elblągu; twórca i 1535–41 rektor pierwszego na ziemiach pol. gimnazjum humanist.; powołał do życia teatr szkolny, w którym wystawiał swoje komedie; popularność zdobyła zwłaszcza Acolastus (wyd. 1529, wyst. 1536), będąca pierwszym w literaturze eur. przedstawieniem przypowieści ewangelicznej (o synu marnotrawnym) w formie komediowej; 1541–47, korzystając z protektoratu ks. Albrechta, przebywał w Królewcu (początkowo rektor szkoły, później wykładowca na uniwersytecie); następnie na dworze w Emden we Fryzji pełnił funkcje pedag.; autor komedii Triumphus eloquentiae (wyst. 1540, wyd. 1541), Morcsophus (1541), Hypocrisis (1544), poematu panegirycznego Aembdanae civitatis enkomion (1557); w rękopisie pozostawił traktat o teorii dramatu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia