Ghannuszi, al- Raszid
 
Encyklopedia PWN
Ghannuszi, al- Raszid, ur. 22 VI 1941, k. Al-Hamma (wilaja Kabis),
tunezyjski filozof i działacz religijny;
wybitny współczesny myśliciel muzułmański nurtu umiarkowanego; kształcił się w Damaszku i na Sorbonie; 1981–84 i 1987–88 więziony za działalność polityczną (1981 twórca Ruchu Orientacji Muzułmańskiej, przekształconego 1988/89 w partię polityczną – Ruch Odrodzenia); od 1989 na emigracji (Algieria, Wielka Brytania); w międzyczasie skazany w Tunezji na karę dożywotniego więzienia (1991 i ponownie 1999); I 2011 powrót z emigracji; początkowo zaangażowany w ruchy salafickie; przeciwnik westernizacji Tunezji, zwolennik tzw. demokracji muzułmańskiej, opartej na szurze, równouprawnienia kobiet i gospodarki rynkowej; opowiada się za islamem jako pełnym projektem cywilizacyjnym, różnym od chrześcijaństwa; autor napisanej w więzieniu Al-Hurrijjat al-amma fi ad-daula al-islamijja [‘Wolności publiczne w państwie muzułmańskim’].
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia