Franco Pinto João
 
Encyklopedia PWN
Franco Pinto
[frạ̃ŋku pịntu]
João, ur. 14 II 1855, Alcaide, zm. 4 IV 1929, Lizbona,
polityk portugalski;
prawnik, od 1884 czł. Kortezów, monarchista, kilkakrotnie minister, m.in. 1893–97 — spraw wewn.; jeden z przywódców partii Odrodzenie, 1901 dokonał w niej rozłamu i zał. Odrodzenie Liberalne, opowiadał się za rządami silnej ręki i polityką prospoł. (na wzór O. Bismarcka i jego reform socjalnych); 1906–08 premier; rozpoczął sanację państw. finansów i administracji; popierany przez króla Karola I, 1907 skłonił go do rozwiązania Kortezów; sprawował faktyczną dyktaturę; nasilał represje wobec rosnącej opozycji przeciw rządowi i monarchii; gdy 1908 kulminacją napięcia stało się zabójstwo króla i następcy tronu (przez zamachowców republikanów), został zdymisjonowany; 1908–28 przebywał na emigracji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia