Fodor András, ur. 27 XII 1929, Kaposmérő k. Kaposváru, zm. 27 VI 1997, Fonyód,
poeta węgierski;
Fodor András
Encyklopedia PWN
1981–86 wiceprezes Związku Pisarzy Węgierskich; autor subtelnych liryków, m.in. o tematyce miłosnej, zarazem moralista przeciwstawiający się zarówno tyranii polit., jak i spłyceniu życia duchowego we współcz. świecie; wydał m.in. zbiory wierszy: Hazafelé [‘w stronę domu’] (1955), Józan reggel [‘trzeźwy poranek’] (1958), Tengerek, dombok [‘morza, wzgórza’] (1961), Kettős rekviem [‘podwójne requiem’] (1972), A babu vére [‘krew marionetki’] (1978), Elveszett évszak [‘stracona pora roku’] (1987), Meggyfa [‘drzewo wiśni’] (1992); ponadto przekł., gł. z literatury ang. i ros.; 1992 otrzymał nagrodę państw. im. Kossutha.
