Filipiny. Ludność

Filipiny. Ludność.

Ponad 90% mieszk. Filipin stanowią Filipińczycy, ponadto Chińczycy, Japończycy, Hiszpanie, Indusi, Amerykanie; oprócz języków urzędowych w użyciu kilkadziesiąt języków miejscowych i narzeczy; 82,9% społeczeństwa to katolicy, 6% wyznawcy Filipińskiego Niezależnego Kościoła, 4,6% muzułmanie (gł. na wyspach Mindanao i Sulu) oraz buddyści i animiści. Szybkie tempo wzrostu liczby ludności (48,3 mln — 1980; 63 mln — 1991) warunkowane dużym przyrostem naturalnym (19,5‰, 2006); przewaga dzieci i młodzieży w strukturze wiekowej społeczeństwa (ponad 50% ogółu ludności); przeciętna długość życia wynosi dla mężczyzn 67 lat, kobiet — 73 lata; wysoki wśród krajów Azji Południowo-Wschodniej poziom wykształcenia społeczeństwa (zaledwie 7,4% ludności to analfabeci) jest wynikiem powszechnego, bezpłatnego szkolnictwa podstawowego i b. dobrze rozwiniętego szkolnictwa wyższego. Większość ludności skupia się na nadmor. i aluwialnych nizinach (na Niz. Środkowoluzońskiej ok. 600 mieszk. na km²); najsłabiej zaludnione są górzyste wnętrza wysp Palawan i Mindoro — poniżej 10 mieszk. na km²; średnia gęstość zaludnienia — 261 mieszk. na km² (2004). Silne migracje wewn. ze wsi do miast (zwłaszcza Manili), z przeludnionych regionów roln. północnej części archipelagu na wyspy Palawan i Mindanao oraz migracje sezonowe związane ze zbiorem trzciny cukrowej. W miastach mieszka 61% ogółu ludności (2003); gł. m.: Manila, Quezon City, Davao City, Caloocan City, Cebu City, Makati, Pasig, Pasay, Iloilo City, Zamboanga City, Bacolod. 36% ludności zawodowo czynnej jest zatrudnione w rolnictwie, leśnictwie i rybołówstwie, 16% w przemyśle, pozostała część w usługach (2004).