Fermiego energia

Fermiego energia, poziom Fermiego,

w ciałach stałych — wielkość zależna od właściwości elektronowych ciała (pasmowa teoria ciała stałego);

dla metali jest energią najwyższego poziomu obsadzonego elektronami w temperaturze 0 K; dla ciał stałych z przerwą energ. (np. półprzewodników) w temperaturze T dążącej do 0 K dąży do wartości odpowiadającej energii poziomu leżącego pośrodku przerwy energ.; ze wzrostem temperatury poziom ten przesuwa się ku krawędzi pasma przewodnictwa; w półprzewodnikach domieszkowanych jego położenie zależy od rodzaju i ilości domieszek; w półprzewodniku typu n znajduje się on w górnej połowie przerwy energ., a przy silnym domieszkowaniu — nawet wewnątrz pasma przewodnictwa, natomiast w półprzewodniku typu p — w dolnej połowie przerwy lub w pasmie walencyjnym; dla półprzewodników e.F. jest utożsamiana z chem. potencjałem elektronów, także powyżej temp. 0 K.